Θεσμική εμπλοκή με τη συνυπηρέτηση – Αντίδραση για την εγκύκλιο

    Αναταραχή έχει προκαλέσει στις οικογένειες στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων η πρόσφατη εγκύκλιος της Γενικής Γραμματείας Δημόσιας Διοίκησης (13/02/2025), η οποία – κατά την εκτίμηση νομικών  – ουσιαστικά αλλοιώνει το πνεύμα του άρθρου 56 του Ν.5149/2024, ακυρώνοντας στην πράξη το δικαίωμα της συνυπηρέτησης.

    Πρόκειται για μια θεσμική εμπλοκή που αναδεικνύει την απόσταση ανάμεσα στη νομοθέτηση και την εφαρμογή, με άμεσες συνέπειες για τη ζωή δεκάδων οικογενειών στρατιωτικών και δημοσίων υπαλλήλων.

• Δίνει το δικαίωμα στους/στις συζύγους στρατιωτικών, εφόσον είναι δημόσιοι υπάλληλοι, να αποσπώνται στην περιοχή που υπηρετεί ο ένστολος.
  
  
• Η ρύθμιση παρακάμπτει το Ενιαίο Σύστημα Κινητικότητας, δεν απαιτεί οργανική θέση, ούτε τεκμηρίωση υπηρεσιακής ανάγκης.
  
  
• Στόχος είναι η ενίσχυση της οικογενειακής συνοχής και η εφαρμογή του άρθρου 21 του Συντάγματος για την προστασία της οικογένειας.

• Το υπ’ αριθμ. ΔΙΠΑΑΔ/Φ.ΕΠ.2.9/92/οικ.2837/13-2-2025 έγγραφο της Δημόσιας Διοίκησης επιτρέπει στους φορείς να αρνούνται τη συνυπηρέτηση, επικαλούμενοι υπηρεσιακές ανάγκες.
  
  
• Εισάγεται νέα «ερμηνεία» της διάταξης, η οποία αναιρεί τη δεσμευτικότητά της.
  
  
• Ειδικά αναφέρεται ότι η συνυπηρέτηση μπορεί να μη γίνει δεκτή εάν ο υπάλληλος είναι μοναδικός στον κλάδο ή δεν υπάρχουν διαθέσιμες θέσεις.
  
  
• Οικογένειες στρατιωτικών αναγκάζονται να καταφεύγουν σε προσφυγές, με κόστος, καθυστερήσεις και αβεβαιότητα.
  
  
• Το νομοθετικό κενό και η διοικητική σύγχυση υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στον θεσμό της συνυπηρέτησης.
  
  
• Το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων βρίσκεται αντιμέτωπο με τη συχνότητα των μεταθέσεων, και η μη εφαρμογή της διάταξης πλήττει τον ίδιο τον σκοπό της.

• Μπορεί ένα υπηρεσιακό έγγραφο να εισάγει περιορισμούς που δεν προβλέπονται από τον νόμο;
  
  
• Γιατί οικογένειες στελεχών να οδηγούνται σε μακροχρόνιες δικαστικές διαδικασίες για κάτι που θεσμικά κατοχυρώθηκε;

    Αξίζει να σημειωθεί ότι τον τελικό λόγο στις μετακινήσεις και στη διαχείριση προσωπικού τον έχουν πάντοτε τα Γενικά Επιτελεία των Κλάδων. Οι κατευθύνσεις που δίνονται – και από το ΓΕΕΘΑ – είναι σταθερές και ξεκάθαρες: να καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε, στο μέτρο του εφικτού, να εξυπηρετούνται όλα τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων.

    Οι επιχειρησιακές ανάγκες, ο θεσμικός ρόλος της πειθαρχίας και η ισορροπία οικογενειακής – επαγγελματικής ζωής, συνιστούν διαρκές πεδίο συνεννόησης και όχι σύγκρουσης.

    Η ανάγκη για άμεση αποσαφήνιση και διόρθωση της ερμηνείας του άρθρου 56 είναι επιτακτική. Το ΥΠΕΘΑ  και τα Γενικά Επιτελεία οφείλουν να διασφαλίσουν την εφαρμογή της νομοθεσίας όπως ψηφίστηκε, προστατεύοντας όχι μόνο το νομικό κύρος, αλλά και την καθημερινότητα των οικογενειών των ενστόλων.

Το νομοθετικό κεκτημένο δεν μπορεί να αναιρείται από υπηρεσιακές εγκυκλίους, οι οποίες καταλήγουν να αφήνουν την τύχη μιας οικογένειας στη βούληση ενός φορέα ή μιας διοικητικής μονάδας.