Τσάκαλος: «Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός» – Παρέμβαση για τον συνδικαλισμό

Σημαιοφόρος (Ε) Αναστάσιος Τσάκαλος: «Η σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός»

Παρέμβαση με νόημα για τη θεσμική απαξίωση του στρατιωτικού συνδικαλισμού και τις σκιές στη δημόσια εικόνα του

Με μια παρέμβαση συμβολισμού, ο Σημαιοφόρος (Ε) Αναστάσιος Τσάκαλος, από τους πρώτους εν ενεργεία στρατιωτικούς συνδικαλιστές, επανέρχεται στον δημόσιο διάλογο θέτοντας καίρια ερωτήματα για τη θεσμικότητα, τη λειτουργία και την ουσία του «χακί» συνδικαλισμού.

«Κάποιες φορές, η σιωπή μπορεί να είναι χρυσός. Άλλες φορές όμως, επειδή εκλαμβάνεται ως αδυναμία, δεν μπορεί να είναι χρυσός», σημειώνει με νόημα στην αρχή της επιστολής του.

Ο Τσάκαλος δηλώνει ξεκάθαρα πως η Ομοσπονδία που συνίδρυσε δεν εκφράζει πλέον την πλειοψηφία των στρατιωτικών, γεγονός που – όπως τονίζει – δεν είναι προσωπική διαπίστωση αλλά καταγραφή της ίδιας της πραγματικότητας, όπως προκύπτει από τη σύνθεση των πρωτοβάθμιων ενώσεων.

Παράλληλα, καταδικάζει τη στοχοποίηση συγγενών πολιτικών προϊσταμένων από συνδικαλιστικούς κύκλους:

«Δεν μπορούσα να διανοηθώ ποτέ ότι θα στρεφόμουν, ως μόνιμο στέλεχος των ΕΔ, κατά μέλους της οικογενείας του πολιτικού μου προϊσταμένου, όταν αυτό το μέλος είναι και κατώτερός μου σε βαθμό».

Ο ίδιος υπενθυμίζει την πολυετή του παρουσία στον χώρο και δηλώνει την προσήλωσή του στις δημοκρατικές αρχές, τη διαφάνεια και τον θεσμικό σεβασμό.

Διαβάστε αυτούσια την επιστολή του Σημαιοφόρου (Ε) Αναστάσιου Τσάκαλου παρακάτω.

Κάποιες φορές, η σιωπή μπορεί να είναι χρυσός. Άλλες φορές όμως, επειδή εκλαμβάνεται ως αδυναμία, δεν μπορεί να είναι χρυσός.

Το έγραψα και σε προηγούμενη επιστολή μου. Η Ομοσπονδία που δημιούργησα μαζί με άλλους συνοδοιπόρους μου, από την αρχή κιόλας των συνδικαλιστικών βημάτων του «χακί» συνδικαλισμού, σήμερα δεν εκφράζει την πλειοψηφία των στρατιωτικών. Δεν είναι δική μου διαπίστωση. Μια ανάγνωση στις πρωτοβάθμιες ενώσεις που σήμερα, προς το παρόν, έχει, αρκεί. Μείωση στη μείωση. Απαξίωση στην απαξίωση.

Τα προβλήματα τρέχουν και διογκώνονται. Η καθημερινότητα των στρατιωτικών δυσκολεύει μέρα με τη μέρα, μήνα με τον μήνα. Διαπιστώσεις σε έγγραφα «σεντόνια» και με στυλ «θα δείτε τι θα σας γράψουμε την επόμενη φορά», «θα διαβάζετε και θα τρέχετε, θα τρίβετε τα μάτια σας» δεν φέρνουν αποτελέσματα.

Αποτέλεσμα φέρνει η μαζικοποίηση και η μαχητικότητα απέναντι στον πραγματικό αντίπαλο. Τα προβλήματα. Αυτό δεν μας έδειξαν τα μαζικά συλλαλητήρια που έγιναν το τελευταίο διάστημα, με αφορμή το έγκλημα στα Τέμπη; Όταν ο λαός είναι ενωμένος φέρνει αποτελέσματα.

Δεν μπορούσα να διανοηθώ ποτέ, στα όσα χρόνια υπηρετώ στο Πολεμικό Ναυτικό και πολύ περισσότερο ως συνδικαλιστής, ότι θα στρεφόμουν, ως μόνιμο στέλεχος των Ενόπλων Δυνάμεων, θέλοντας να πλήξω εμμέσως τον πολιτικό μου προϊστάμενο, για όσα με την πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση που υπηρετεί πλήττει εμένα και την οικογένειά μου, ότι θα στρεφόμουν κατά μέλους της οικογενείας του, όταν μάλιστα αυτό το μέλος τυγχάνει να είναι και κατώτερός μου σε βαθμό (οπλίτης θητείας).

Είμαι από τους παλαιότερους, αν όχι ο μοναδικός παλαιός, εν ενεργεία στρατιωτικός συνδικαλιστής. Θυμάμαι ότι από τα πρώτα κοινοβουλευτικά κόμματα που στήριξαν την προσπάθειά μας, ανέδειξαν με κοινοβουλευτικές παρεμβάσεις τα προβλήματά μας και διεκδικούσαν λύσεις για τα προβλήματά μας, ήταν το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (ΚΚΕ). Πρώτα το ΚΚΕ και μετά μπήκαν στον κοινοβουλευτικό αγώνα και τα άλλα κοινοβουλευτικά κόμματα. Αυτό το τιμώ μέχρι και σήμερα.

Θλίβομαι όμως, όταν νέοι συνδικαλιστικοί «ηγέτες», κρυπτόμενοι ενδεχομένως πίσω από τη συνδικαλιστική ασυλία τους ή γιατί έτσι νομίζουν, συκοφαντούν και εμμέσως καθυβρίζουν τόσο το ΚΚΕ, όσο και κάθε πολιτικό κόμμα του δημοκρατικού τόξου που αντιπροσωπεύεται με την ψήφο μας στο Ελληνικό κοινοβούλιο.

ΥΓ προς κάθε ενδιαφερόμενο: «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια, πρέπει και να φαίνεται τίμια». Τη δημοκρατία πρέπει να την υπηρετούμε και να την εφαρμόζουμε σε κάθε πτυχή της ζωής μας και σε κάθε στιγμή. Όταν φωνάζουμε για δημοκρατία σε άλλους, καλό είναι να φροντίσουμε πρώτα τα του οίκου μας. «Έχουν γνώση οι φύλακες».