Τι περιλαμβάνει το σχέδιο ΝΑΤΟ για την αμυντική βιομηχανία

Στρατηγική ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας επιχειρεί το ΝΑΤΟ, με στόχο τη θωράκιση των κρατών-μελών και την προσαρμογή σε ένα νέο περιβάλλον ασύμμετρων απειλών και ανταγωνισμού. Στη Σύνοδο Κορυφής της Χάγης παρουσιάστηκε το επικαιροποιημένο Σχέδιο Δράσης για την Παραγωγή Αμυντικού Υλικού, το οποίο φέρνει κρίσιμες μεταρρυθμίσεις και προτάσεις για συνεπένδυση, συμπαραγωγή και τυποποίηση στρατιωτικών δυνατοτήτων σε επίπεδο Συμμαχίας.

Επτά βασικοί άξονες ενίσχυσης της Συμμαχικής Άμυνας

Σύμφωνα με ανάλυση του NATO Review, οι κύριοι πυλώνες του σχεδίου δράσης περιλαμβάνουν:

• Εντοπισμό νέων ευκαιριών πολυεθνικής συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων πολυετών συμβάσεων και κοινών αγορών.
• Κατανόηση της δυναμικής της παραγωγής σε καιρό ειρήνης, κρίσης και σύγκρουσης.
• Προστασία κρίσιμων αλυσίδων εφοδιασμού στον τομέα της άμυνας.
• Υιοθέτηση συστηματικής προσέγγισης στην ανάπτυξη της βιομηχανίας.
• Ενίσχυση του διαλόγου με τη βιομηχανία για την εξάλειψη εμποδίων σε διασυμμαχικές μεταφορές πυρομαχικών και οπλικών συστημάτων.
• Προώθηση τυποποίησης και διαλειτουργικότητας μέσω της αναθεώρησης των καθεστώτων εναλλαξιμότητας.
• Στήριξη του Συμβουλίου Βιομηχανικής Παραγωγής Άμυνας του ΝΑΤΟ.

Συνεπένδυση, συμπαραγωγή και οι νέοι Στόχοι Ικανοτήτων

Το σχέδιο καλεί τις χώρες-μέλη να αυξήσουν τις επενδύσεις τους μέχρι και το 5% του ΑΕΠ με έμφαση σε μακροπρόθεσμα έργα και στρατηγικές συνεργασίες. Οι νέοι Στόχοι Ικανοτήτων στοχεύουν σε συλλογικά αποτελέσματα και ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας, με συγκεκριμένα έργα συνεπένδυσης, όπως συμπαραγωγή οπλικών συστημάτων και κοινή έρευνα-ανάπτυξη (R&D).

Οι εταιρείες της συμμαχίας ενθαρρύνονται να αξιοποιήσουν ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία, όπως ο κανονισμός SAFE και το Defence Omnibus Simplification. Η χρήση αυτών επιτρέπει ελεύθερη κινητικότητα κεφαλαίων και τεχνολογίας εντός της ευρωπαϊκής αμυντικής αγοράς.

Από την αποεπένδυση του 2008 στο άλμα του 2025

Η χρηματοδοτική αποδυνάμωση της περιόδου 2008–2020, που συνδυάστηκε με τη σταδιακή κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας σε πολλές χώρες, επέφερε τη συρρίκνωση των στρατών και των βιομηχανικών δυνατοτήτων. Η μαζική αποστολή εξοπλισμού στην Ουκρανία από το 2022 επιδείνωσε την κατάσταση, με αποθέματα να εξαντλούνται και τις γραμμές παραγωγής να μην ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις.

Σήμερα, μόνο τρεις χώρες –Ελλάδα, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ– δαπανούν πάνω από το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα, με την Ελλάδα να κατευθύνει το μεγαλύτερο ποσοστό στις αποδοχές προσωπικού, γεγονός που περιορίζει τις δυνατότητες βιομηχανικής ανάπτυξης.

Πολυεθνικοποίηση και ανταγωνιστικότητα

Η συμπίεση της αγοράς ώθησε τις αμυντικές εταιρείες σε συγχωνεύσεις: στις ΗΠΑ, 51 εταιρείες του Ψυχρού Πολέμου συγχωνεύτηκαν στις «Big Five» (Lockheed Martin, RTX, Boeing, General Dynamics, Northrop Grumman). Αντίστοιχα στην Ευρώπη, εταιρείες όπως η MBDA και η Airbus ηγούνται της διακρατικής αμυντικής παραγωγής.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2024, επτά από τις δέκα μεγαλύτερες εταιρείες άμυνας στον κόσμο είναι από κράτη του ΝΑΤΟ, γεγονός που καταδεικνύει την παγκόσμια επιρροή της Συμμαχίας στον τομέα της στρατιωτικής τεχνολογίας.

Η βιομηχανία στο επίκεντρο της στρατηγικής ασφάλειας

Η νέα προσέγγιση του ΝΑΤΟ αναγνωρίζει ότι η βιομηχανική επάρκεια είναι εξίσου κρίσιμη με τη στρατιωτική ισχύ. Η πρόσβαση σε πρώτες ύλες, η διατήρηση γραμμών παραγωγής και η άρση των γραφειοκρατικών εμποδίων συνιστούν το τρίπτυχο πάνω στο οποίο θα χτιστεί η συμμαχική αποτρεπτική ικανότητα.

Η Ελλάδα, με ισχυρές παραδόσεις στη βιομηχανία όπλων (π.χ. ΕΑΣ, ΕΑΒ), καλείται να ακολουθήσει την τάση της συμπαραγωγής και να επανενεργοποιήσει την εξαγωγική της παρουσία, αξιοποιώντας τα νέα εργαλεία που προσφέρει η συμμαχική αρχιτεκτονική.

Ακολουθήστε μας στα social media:

Facebook - Twitter

NewsRoom: Army24.gr με πληροφορίες από ΝΑΤΟ

#ροη #προσωπικο #υπεθα #επιτελεια #ελλαδα #διεθνη #αμυντικη βιομηχανια