Όταν οι Επίτιμοι Αρχηγοί μιλούν… ο εχθρός ακούει Καρβουνόπουλε!!

Η δημόσια κριτική σε ζητήματα άμυνας, όταν προέρχεται από Επ. Αρχηγούς των ΕΔ , αποκτά στρατηγική βαρύτητα που συχνά υπερβαίνει τα όρια της ελευθερίας λόγου – ιδίως όταν αγγίζει πυρήνες της επιχειρησιακής ετοιμότητας και της συνοριακής ασφάλειας της χώρας.

Ακόμα και χωρίς απόρρητα έγγραφα, οι λέξεις αποκαλύπτουν

Οι πρόσφατες δημόσιες τοποθετήσεις του επίτιμου Αρχηγού ΓΕΝ, Ναυάρχου Χρηστίδη ΠΝ, περί “υποστελέχωσης μονάδων στα σύνορα”, “υποχώρησης της αποτροπής” και “έλλειψης στρατηγικής ετοιμότητας”, που αναπαρήχθησαν αυτούσιες και χωρίς σχολιασμό από τον δημοσιογράφο Πάρη Καρβουνόπουλο μέσω της ιστοσελίδας militaire.gr, δημιουργούν εύλογα και κρίσιμα ερωτήματα:

• Τι απομένει να συλλέξει μια εχθρική υπηρεσία, όταν τα στρατηγικά τρωτά σημεία δηλώνονται δημοσίως;
• Μπορεί ένας πρώην Αρχηγός να κρίνει την κατάσταση των Ενόπλων Δυνάμεων χωρίς να αποκαλύπτει ευαίσθητες πληροφορίες;
• Γιατί το επιτελικό κράτος δεν παρεμβαίνει όταν τα εθνικά θέματα εκτίθενται από τα ίδια του τα θεσμικά "παιδιά";

Δεν είναι η “κριτική” το πρόβλημα – είναι ο αποδέκτης της πληροφορίας

Η αποκαλούμενη “παρέμβαση ευθύνης” δεν απευθύνεται μόνο στην πολιτική ηγεσία. Απευθύνεται και στους αναγνώστες, στους ξένους παρατηρητές, αλλά και – κυρίως – στους δυνητικούς αντιπάλους.

Όταν ο επίτιμος Αρχηγός ΓΕΝ δηλώνει ευθέως πως οι παραμεθόριες μονάδες πάσχουν από έλλειψη προσωπικού ή ότι η αποτρεπτική ικανότητα έχει εξανεμιστεί, δεν κάνει απλώς πολιτική παρέμβαση. Εκτελεί – ηθελημένα ή όχι – μια πράξη ενημέρωσης προς τον εχθρό.

Δεν χρειάζεται καν παραβίαση απορρήτου. Αρκεί να δώσεις ένα σήμα αδυναμίας ή εσωτερικής αστάθειας. Οι υβριδικές επιχειρήσεις στηρίζονται ακριβώς σε αυτά: στην πληροφορία που διαρρέει με “εθνικό ενδιαφέρον”.

Δημοσιογραφική κάλυψη ή εργαλείο αποσταθεροποίησης;

Εδώ έρχεται και η πολιτική ευθύνη του δημοσιογράφου. Όταν το ρεπορτάζ φιλοξενεί – χωρίς ούτε μια λέξη φίλτρου – τέτοιες δημόσιες παρεμβάσεις, χωρίς διασταύρωση, χωρίς αποτίμηση κινδύνου, τότε το ερώτημα είναι ένα:

Πού τελειώνει το ρεπορτάζ και πού ξεκινά η αναστοβωμένη λάσπη, που σκοπεύει μονίμως στον ίδιο στόχο; Είναι η δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες που ο Πάρης Καρβουνόπουλος χρησιμοποιεί υλικό χωρίς στρατιωτικό έλεγχο ή φίλτρο, μόνο και μόνο για να κάνει αντιπολίτευση μέσα από τον θόρυβο. Όλα στον αέρα – όλα “αρκεί να γράφονται”.

Κι όμως, ο συγκεκριμένος είναι διαπιστευμένος δημοσιογράφος στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, πράγμα που συνεπάγεται και υποχρεώσεις. Όχι μόνο πρόσβαση. Υποχρεώσεις φίλτρου, σεβασμού και στοιχειώδους στρατηγικής συνείδησης. Δεν είναι «ένα ακόμη blog». Είναι ένα μέσο που επηρεάζει, επιλέγει στόχους και – ενίοτε – εκτελεί συμβόλαια φθοράς.

Θεσμική σιωπή ή θεσμική ανοχή;

Είναι αξιοπερίεργο πώς δηλώσεις που παλιότερα θα προκαλούσαν ΕΔΕ και απαντήσεις από το ΓΕΕΘΑ, σήμερα γίνονται ανεκτές, σχεδόν ενθαρρύνονται. Η ανοχή αυτή, αν δεν είναι προϊόν φόβου, είναι αποτέλεσμα επικίνδυνης απάθειας.

Αν αύριο ξεσπάσει θερμό επεισόδιο και ο εχθρός γνωρίζει ποιο τάγμα υπολείπεται 40 στρατιωτών, ποιο νησί δεν διαθέτει επαρκή επιτήρηση ή ποια φρεγάτα είναι υποστελεχωμένη με 130 αξιωματικούς, τότε η ευθύνη δεν θα βαραίνει τους πράκτορες – αλλά εκείνους που δημοσίως αποκάλυψαν τα στοιχεία.

NewsRoom: Army24.gr με πληροφορίες απο militaire

#ελλαδα #στρατος #αμυνα #ασφαλεια #πολιτικη #ειδησεις #army24