Η Χοντρή Κυρία ξαναχτυπά: Σάτιρα με φωτογραφίες, λάσπη και υπονοούμενα χωρίς όρια

Η Χοντρή Κυρία ξαναχτυπά: σάτιρα-λάσπη με στοχοποίηση και ψευδοπληροφορίες

Όταν το χιούμορ παύει να είναι αθώο και γίνεται εργαλείο στοχοποίησης με πολιτικό περιτύλιγμα

Η επιστροφή μιας γνώριμης τακτικής

Με φόντο την Πρωταπριλιά, η αποκαλούμενη «Χοντρή Κυρία» του αμυντικού ρεπορτάζ επανέρχεται με νέο άρθρο "φαντασίας". Ένα κείμενο που υποτίθεται πως υπηρετεί τη σάτιρα, αλλά στην πραγματικότητα ακολουθεί μια παγιωμένη μέθοδο: υπονοούμενα, στοχοποίηση και πολιτική λάσπη.

Το συγκεκριμένο “ρεπορτάζ” δεν είναι ούτε αστείο, ούτε αθώο. Είναι ένα κατασκεύασμα που φωτογραφίζει πρόσωπα, διατυπώνει ψευδείς κατηγορίες περί ποινικών υποθέσεων και υποβάλλει την εντύπωση ότι η εξουσία συνδιαλέγεται με “καταδικασμένους”.

Ανώνυμες πηγές, καταγγελίες χωρίς πρόσωπο, αλλά με στόχο

Το άρθρο ακολουθεί το γνώριμο μοτίβο: ανώνυμες πηγές, γενικόλογες “πληροφορίες”, επιλεγμένες διαρροές και μια φράση-προπέτασμα: «Προϊόν φαντασίας. Ή μήπως όχι;»

Με αυτή τη φράση η “Χοντρή Κυρία” επιχειρεί να νομιμοποιήσει κάθε χτύπημα κάτω από τη ζώνη. Να απαλλαγεί εκ των προτέρων από κάθε ευθύνη για όσα διακινούνται. Πρόκειται για επικίνδυνη μορφή επικοινωνιακού εκβιασμού.

Η “δημοσιογραφία” που δεν ρισκάρει, αλλά στοχοποιεί

Η υποτιθέμενη σάτιρα δεν έχει χιούμορ. Δεν έχει δημιουργικότητα. Δεν έχει δημοσιογραφική ευθύνη. Έχει όμως όλα τα γνωστά, επικίνδυνα συστατικά ενός προσωπικού αφηγήματος που χρησιμοποιεί τα ΜΜΕ ως εργαλεία εκδίκησης.

• Έχει φωτογραφικές περιγραφές προσώπων και γεγονότων — αρκετά σαφείς ώστε να καταλάβει ο καθένας σε ποιον αναφέρεται, αλλά αρκετά ασαφείς ώστε να μη φέρει ευθύνη.
• Έχει στοχευμένο ειρωνικό ύφος, το οποίο δεν είναι σάτιρα αλλά εργαλείο αποδόμησης. Δεν γελά κανείς· υπονομεύονται μόνο πρόσωπα.
• Έχει “διασταυρωμένες πληροφορίες” που δεν ελέγχονται πουθενά, δεν αποδίδονται σε κανέναν και λειτουργούν ως αυθαίρετη τεκμηρίωση καταγγελιών.
• Έχει ατζέντα προφανώς προσωπική, με πολιτικές προεκτάσεις — απόπειρα να επηρεαστούν εσωτερικές ισορροπίες και να πλήξουν συγκεκριμένοι στόχοι.
• Έχει ύφος αποκαλυπτικό, αλλά καμία αποκάλυψη. Όλα είναι εικασίες, κατασκευασμένα "σενάρια", με μοναδικό στόχο να δημιουργηθεί ψευδής εντύπωση «θεσμικού σκανδάλου».
• Έχει ολόκληρη παρασκηνιακή αφήγηση (π.χ. «τελεσίγραφα», «πίεση κύκλων», «εκνευρισμός επιτελείου»), φτιαγμένη για να υποδηλώνει εσωτερική κρίση, ενώ πρόκειται για μυθοπλασία.
• Έχει την πρόθεση να μείνει “κρεμασμένο” το ερώτημα: «Μήπως κάτι απ’ όλα είναι αλήθεια;» — κι αυτό είναι το πραγματικό δηλητήριο.

Αυτή δεν είναι σάτιρα. Είναι ψευδο-δημοσιογραφική πολιορκία θεσμών και ανθρώπων, που ντύνεται με την ασφάλεια της φράσης: “Προϊόν φαντασίας. Ή μήπως όχι;”

Αυτή η σχολή ρεπορτάζ δεν ενημερώνει, αλλά εκτελεί. Δημιουργεί φήμες και μετά τις εμφανίζει ως κοινή γνώση. Μιλά για θεσμούς, αλλά τους υπονομεύει. Σιωπά εκεί που χρειάζεται διαφάνεια, και καταγγέλλει εκεί που υπάρχει προσχηματική διαφωνία.

Ποιοι την στηρίζουν;

Το ερώτημα δεν είναι ποια είναι η Χοντρή Κυρία. Το ερώτημα είναι: ποιοι επιτρέπουν να αναπαράγεται αυτό το μοτίβο;

• Ποιοι επαναδημοσιεύουν τα “ρεπορτάζ” ;
• Ποιοι της δίνουν θεσμική πρόσβαση;
• Ποιοι ωφελούνται από την κάθε της “αποκάλυψη”;

Γιατί πίσω από το δήθεν χιούμορ κρύβεται μία από τις πιο δομημένες μορφές παραπληροφόρησης στον χώρο της Εθνικής Άμυνας.

Ο εκφυλισμός της σάτιρας και το όριο της ανοχής

Η ανοχή απέναντι σε τέτοιες πρακτικές δεν είναι πια “δημοκρατική ευαισθησία”. Είναι συνένοχη σιωπή.

Όταν “φανταστικά” άρθρα γίνονται όπλα στοχοποίησης, όταν ανώνυμα σχήματα κάνουν “καταγγελίες” και τις βαφτίζουν “σάτιρα”, όταν το δημοσιογραφικό ήθος εξαντλείται σε likes και σχόλια, τότε δεν μιλάμε για ενημέρωση – αλλά για παρακμή.

NewsRoom: Army24.gr