Η έρευνα του ΓΕΣ διχάζει – Σιωπή για τις έμφυλες θεωρίες στα σχολεία

Όταν ο Στρατός ενοχλεί, αλλά η «ουδετεροποίηση» των παιδιών περνάει στα ψιλά

Η παρέμβαση του «Κινήματος Δημοκρατίας» για την έρευνα του ΓΕΣ ανέδειξε λιγότερο τη δήθεν ανησυχία για την προστασία των ανηλίκων και περισσότερο μια βαθύτερη ιδεολογική προκατάληψη απέναντι στην έννοια του Στρατού. Μια ενόχληση, που δεν γεννιέται όταν στα ίδια σχολεία διδάσκονται θεωρίες για "ρευστά φύλα" και "σεξουαλικές ταυτότητες" σε παιδιά Δημοτικού.

Με αφορμή την εγκεκριμένη από το Υπουργείο Παιδείας έρευνα του ΓΕΣ σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, το αυτοπροσδιοριζόμενο «πατριωτικό» Κίνημα Δημοκρατίας εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία επιτίθεται στη στρατιωτική ηγεσία για μια προσπάθεια χαρτογράφησης των αντιλήψεων των νέων σε σχέση με τον επαγγελματικό τους προσανατολισμό.

Θα περίμενε κανείς η αντίδραση αυτή να προέρχεται από κάποια φωνή της αριστερής ή αναρχικής πτέρυγας. Κι όμως, ήρθε από έναν φορέα που δηλώνει πως «στέκεται δίπλα στις Ένοπλες Δυνάμεις». Και μάλιστα, πρόκειται για το κόμμα του Στέφανου Κασελάκη, ο οποίος έχει δηλώσει δημόσια ότι το τρίπτυχο “πατρίς – θρησκεία – οικογένεια” δεν πρέπει να χαρίζεται στη Δεξιά.

Το πρόβλημα; Ότι το ΓΕΣ –λέει το Κίνημα– δεν πρέπει να ρωτά νέους 16 και 17 ετών αν θα ήθελαν να ακολουθήσουν στρατιωτική καριέρα. Αλλά την ίδια στιγμή, οι 9χρονοι διδάσκονται πως μπορεί να γεννήθηκαν «αγόρια», αλλά ίσως τελικά να είναι «κορίτσια». Αυτό δεν τους ενόχλησε ποτέ.

Μαθήματα στρατιωτικής ευθύνης: Όχι. Μαθήματα «αποδόμησης φύλου»: Ναι.

Η υποκρισία είναι συχνά πιο θορυβώδης από την αλήθεια. Την ώρα που το Υπουργείο Παιδείας εισάγει από το Δημοτικό (!) μαθήματα «σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης» με περιεχόμενο που περιλαμβάνει έννοιες όπως:

• «κοινωνικό φύλο»,

• «τρανς ταυτότητα»,

• «αποδοχή της ρευστότητας»,

• και «σεξουαλική ποικιλομορφία»,

κανένα «πατριωτικό κίνημα» δεν ενοχλήθηκε. Καμία αναφορά δεν έγινε για την είσοδο μεταμφιεσμένων drag performers σε σχολικές αίθουσες σε χώρες του εξωτερικού – ή για τα παιδαγωγικά υλικά που φλερτάρουν πλέον και με τη δική μας εκπαιδευτική πραγματικότητα.

Όμως η ενημέρωση ενός εφήβου –με την άδεια των γονιών του– για τις στρατιωτικές σπουδές και τις δυνατότητες της σταδιοδρομίας στις Ένοπλες Δυνάμεις, «ξυπνά» ξαφνικά την ευαισθησία των ανησυχημένων.

Η παρανόηση δεν είναι αθώα

Το ερωτηματολόγιο του ΓΕΣ ήταν ξεκάθαρο:
δεν ζήτησε ονόματα, δεν απέσπασε προσωπικά δεδομένα.
Ζήτησε ηλικία, φύλο, σχολική τάξη και γεωγραφική περιοχή.
Δηλαδή, στοιχεία που περιλαμβάνονται σε κάθε εκπαιδευτική ή κοινωνιολογική έρευνα.

Η στοχευμένη ανάγνωση που επιχειρείται –περί "αποπλάνησης", "επικοινωνιακού εντυπωσιασμού" και "εξωραϊσμού" του Στρατού– δεν είναι τίποτα λιγότερο από προβολή ιδεολογικών φοβιών πάνω σε έναν θεσμό που έχει διαχρονικά αποδείξει την αξιοπιστία και το ήθος του.

Η σιωπή για τα πραγματικά επικίνδυνα, και η φωνή για το αυτονόητο

Αντί να σταθούμε επιτέλους στο πώς θα ανακτήσουμε τη χαμένη επαφή των παιδιών με την έννοια της πατρίδας, της πειθαρχίας, της προσφοράς, κάποιοι επιλέγουν να καταγγείλουν κάθε προσπάθεια που ενισχύει αυτή τη σύνδεση.

Δεν ενόχλησε κανέναν όταν στα σχολεία μπήκαν μαθήματα που ακυρώνουν τη βιολογία στο όνομα της «επιλογής ταυτότητας».
Δεν ενοχλείται κανείς που οι ήρωες του ’21 αντικαθίστανται από παραδείγματα «κοινωνικών ριζοσπαστών».
Δεν ενοχλείται κανείς που το μάθημα της Ιστορίας «εξευρωπαϊζεται» και η Γεωγραφία διδάσκει «την ποικιλομορφία των πολιτισμών» χωρίς καμία αναφορά στην Εθνική κυριαρχία.

Αλλά ενοχλεί –και μάλιστα ηθικά– η παρουσία του Στρατού, χωρίς όπλα, χωρίς στολές, μόνο με ένα ερωτηματολόγιο.

Γενικό Επιτελείο Στρατού

Η σιωπή δεν είναι θεσμική αρετή – είναι επικοινωνιακό κενό

Είναι κατανοητό ότι ο Ελληνικός Στρατός –ως θεσμός που σημαδεύτηκε ιστορικά από την περίοδο της Χούντας– εξακολουθεί να λειτουργεί με έντονη επιφύλαξη έναντι της δημόσιας παρουσίας του. Η επταετία της Δικτατορίας άφησε πίσω της ένα κοινωνικό ζήτημα δυσπιστίας, που διατηρείται ακόμη και σήμερα ως άτυπο ταμπού εξωστρέφειας.

Όμως το 2025 δεν είναι 1974. Η Ελληνική Δημοκρατία είναι ισχυρή.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι συνταγματικά θωρακισμένες και κοινωνικά αποδεκτές.
Και πλέον έχουν όχι μόνο το δικαίωμα, αλλά και την υποχρέωση να επικοινωνούν.
Να εξηγούν. Να απαντούν.
Να ανακτούν τον χώρο που τους αναλογεί στον δημόσιο λόγο – χωρίς φόβο και χωρίς συμπλέγματα.

Το Γενικό Επιτελείο Στρατού φέρει θεσμική ευθύνη.
Διότι όταν επιλέγει τη σιωπή, αφήνει τα κενά να καλυφθούν από παραπληροφόρηση, ιδεολογικές παρωπίδες και επιπόλαιες καταγγελίες.
Δεν φτάνει να είσαι δίκαιος – πρέπει και να φαίνεσαι.

Σε άλλες χώρες, το να δηλώσεις ότι υπηρετείς στις Ένοπλες Δυνάμεις ισοδυναμεί με τιμή ύψιστης τάξης.
Οι πόρτες ανοίγουν.
Οι άνθρωποι στέκονται με σεβασμό.
Η κοινωνία αναγνωρίζει τον ρόλο και τη θυσία.
Εκεί, το "είμαι στρατιωτικός" δεν είναι επάγγελμα – είναι ταυτότητα κύρους.

Αυτό είναι το επίπεδο που οφείλει να διεκδικήσει και ο Ελληνικός Στρατός.
Όχι μέσα από εσωστρέφεια, τύπους και εσωτερικές "καραβανιές".
Αλλά μέσα από θεσμική εξωστρέφεια, υπεύθυνη επικοινωνία και ανοιχτή σχέση με την κοινωνία. Με λόγο σύγχρονο, καθαρό και αξιοπρεπή.

Η εμπιστοσύνη δεν επιβάλλεται. Κερδίζεται.

Και για να κερδηθεί, χρειάζεται παρουσία, λόγος και συνέπεια.

Διότι με παπάδες και θυμιατά δεν κερδίζεις τη νέα γενιά.

Την κερδίζεις με αλήθεια και ειλικρίνεια.

NewsRoom:Army24.gr