Η 2α Μαΐου 1919: Όταν ο Ελληνικός Στρατός αποβιβάστηκε στη Σμύρνη
Το πρωί της 2ας Μαΐου 1919 (π.η.), η 1η Μεραρχία του Ελληνικού Στρατού αποβιβάζεται στη Σμύρνη, σε μια επιχείρηση που φέρει τη σφραγίδα των Συμμάχων της Αντάντ και τη συγκατάθεση του Ανώτατου Συμμαχικού Συμβουλίου. Η απόφαση να δοθεί στην Ελλάδα η εντολή κατοχής της Σμύρνης εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της μεταπολεμικής αναδιανομής εδαφών και της πολιτικής εξουδετέρωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Η ελληνική παρουσία, έστω και προσωρινή στη σύλληψή της, αντιμετωπίζεται με ενθουσιασμό από τον πολυπληθή ελληνικό πληθυσμό της πόλης. Οι δρόμοι γεμίζουν με σημαίες, οι εκκλησίες χτυπούν πανηγυρικά, και οι κάτοικοι υποδέχονται τα ελληνικά τμήματα με δάκρυα συγκίνησης. Για τον μικρασιατικό Ελληνισμό, αυτή η στιγμή αποτελεί δικαίωση προσμονών και ελπίδων δεκαετιών.
Η αρχή της Μικρασιατικής Εκστρατείας
Αν και η παρουσία του Ελληνικού Στρατού ξεκίνησε ως ειρηνική δύναμη κατοχής, η πολιτική και στρατιωτική δυναμική της εποχής σύντομα μετέτρεψε τη Σμύρνη σε στρατηγικό σημείο προώθησης ελληνικών δυνάμεων εντός της ενδοχώρας της Μικράς Ασίας. Μέσα σε λίγους μήνες, η αποστολή διευρύνθηκε: η προέλαση προς την Προύσα, το Αφιόν Καραχισάρ και τελικά το Σαγγάριο, ήταν σταθμοί μιας εκστρατείας που θα εξελισσόταν σε μία από τις πιο καθοριστικές αλλά και τραγικές σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας.
Αντίκτυπος και ιστορική παρακαταθήκη
Η απόβαση στη Σμύρνη δεν ήταν μια απλή στρατιωτική επιχείρηση. Ήταν η υλοποίηση της «Μεγάλης Ιδέας» σε επίπεδο εθνικής πολιτικής, η κορύφωση ενός οράματος που καλλιεργήθηκε για δεκαετίες. Όμως, όπως συχνά συμβαίνει στην ιστορία, το μεγαλείο συνοδεύτηκε από ολέθριες συνέπειες: η εκστρατεία εξελίχθηκε σε πολεμική σύγκρουση, και τρία χρόνια αργότερα θα καταλήξει στη Μικρασιατική Καταστροφή, με εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και την οριστική απώλεια των ελληνικών κοινοτήτων της Ιωνίας.
Η σημερινή μέρα δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς. Αντίθετα, προσφέρεται για στοχασμό και εθνική ενδοσκόπηση. Η 2α Μαΐου υπενθυμίζει τη λεπτή ισορροπία ανάμεσα στον εθνικό ενθουσιασμό και τη στρατηγική σύνεση – μια υπενθύμιση πιο επίκαιρη από ποτέ.
Σχόλια
ΠΡΟΣΟΧΗ! Η ευθύνη για το περιεχόμενο των σχολίων ανήκει αποκλειστικά στους συντάκτες τους και όχι στο Army24. Η δημοσίευση των σχολίων ενδέχεται να καθυστερήσει ελαφρώς